Galwanizacja: wskazania, przeciwwskazania, przebieg zabiegu

Galwanizacja to jeden z zabiegów elektroterapii z wykorzystaniem prądu stałego. Wskazaniem do jej stosowania są między innymi: bóle i przeciążenie mięśni, zapalenia związane z układem nerwowym, nerwobóle, stany po urazach, zaburzenia krążenia obwodowego oraz choroba zwyrodnieniowa stawów.

Spis treści

1. Galwanizacja: wskazania
2. Galwanizacja: przeciwwskazania

Galwanizacja to zabieg fizykoterapeutyczny z zakresu prądolecznictwa. Jego wykonanie jest proste – na poddawaną rehabilitacji część ciała nakłada się dwie elektrody, pomiędzy którymi przepływa prąd stały o małej częstotliwości. W wyniku jego działania dochodzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych, co wspomaga procesy regeneracyjne w tkankach – następuje ich przekrwienie, a w rezultacie lepsze ich odżywienie. Poza tym zabieg galwanizacji działa również przeciwzapalnie, ale przede wszystkim skutecznie uśmierza ból.

Po zabiegu pacjent ma na skórze tzw. rumień galwaniczny, który utrzymuje się zazwyczaj kilkanaście, maksymalnie kilkadziesiąt minut i nie powinien budzić on niepokoju. Galwanizacja szybko przynosi spodziewane rezultaty, czasem wystarczy seria 10 zabiegów, przepisanych przez lekarza, które wykonuje się codziennie. W zależności od stanu chorobowego – ostry, podostry lub przewlekły – pojedynczy zabieg trwa od 10 do nawet 20 minut. Nie jest on w żaden sposób nieprzyjemny czy mało komfortowy dla pacjenta, który powinien odczuwać delikatne mrowienie.

Elektrody nakładane w miejsce poddawane rehabilitacji mogą być płaskie lub specjalne, np. elektroda Bergoniego, która przypomina półmaskę. Stosuje się ją w galwanizacji na okolice twarzy m.in. w przypadku leczenia nerwu trójdzielnego. Równie ważny element w tego typu zabiegach to ułożenie elektrod względem siebie. W ułożeniu podłużnym przepływ prądu działa w tkankach powierzchownych, w poprzecznym prąd wnika w nie głębiej i oddziaływanie na organizm jest mocniejsze.

Galwanizacja: wskazania

Zabiegi galwanizacji zaleca się pacjentom cierpiącym na bóle, napięcie i przeciążenie mięśni, zapalenia związane z układem nerwowym, wspomniane już wyżej – porażenie nerwu twarzowego, nerwobóle, stany po urazach, które obejmują np. trudno wchłaniające się krwiaki, czy obrzęki, powikłania po złamaniach (przyspiesza zrost kostny), zaburzenia krążenia obwodowego oraz w chorobie zwyrodnieniowej stawów, zwłaszcza gdy schorzeniu towarzyszy przewlekły ból.

Galwanizacja: przeciwwskazania

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do zabiegów galwanizacji są infekcje, zwłaszcza gdy przebiegają one z gorączką oraz ostre stany zapalne skóry (np. owrzodzenia) czy tkanek w miejscach, gdzie nakładane są elektrody. Galwanizacji nie można też wykonywać, gdy pacjent choruje na nowotwór, ma zaburzenia czucia, jest podatny na zakrzepy (np. zakrzepowe zapalenie żył) i zatory. Przeciwwskazaniem jest też ciąża oraz wczepione urządzenia elektroniczne (np. rozrusznik serca), czy metalowe elementy (np. endoprotezy, jeśli prąd miałyby przepływać przez to miejsce).